Skuteczność metody objawowo – termicznej
Skuteczność metody objawowo – termicznej stosowanej w celu odłożenia lub uniknięcia poczęcia wynosi ponad 99 procent – do takich wniosków doszli naukowcy z Wydziału Endokrynologii Ginekologicznej i Zaburzeń Płodności uniwersytetu w Heidelbergu. Wyniki swoich badań, prowadzonych pod kierownictwem Petry Frank-Herrmann, opublikowali w firmowanym przez European Society of Human Reproduction and Embriology czasopiśmie „Human Reproduction” w artykule zatytułowanym: „Skuteczność metod naturalnego rozpoznawania płodności w unikaniu poczęcia przy uwzględnieniu zachowań seksualnych w fazie płodności”.
W swych badaniach naukowcy z Heidelbergu oparli się na metodzie podwójnego sprawdzenia, czyli objawowo – termicznej (oznaczanej dalej skrótem MOT), w której wykorzystuje się zarówno obserwacje objawów takich jak śluz szyjkowy i podstawowa temperatura ciała, jak również kalkulację na podstawie przebiegu poprzednich cykli danej kobiety
Jednym z celów było sprawdzenie skuteczności stosowania MOT oraz określenie, w jakim stopniu zależy ona od różnych zachowań seksualnych mających miejsce w fazie płodności, w szczególności czy wskaźnik niezamierzonych poczęć będzie niższy w grupie kobiet stosujących wyłącznie MOT niż w grupie łączącej tę metodę z okazjonalnym stosowaniem środków barierowych.
W latach 1985–2005 do badań zaangażowano 1599 kobiet stosujących MOT w różnych sytuacjach życiowych i uzyskano w ten sposób dane z 35 996 cykli, które dalej poddano weryfikacji, wyodrębniając grupę 900 kobiet oraz ich zapisy 17 638 cykli.
Wszystkie uczestniczące w badaniu kobiety odbyły takie same kursy MOT prowadzone przez instruktorów, którzy byli certyfikowani przez założoną w 1981 roku w Dűsseldorfie Arbeitsgruppe NFP. Wcześniej zostały ściśle określone jednolite standardy szkolenia instruktorów oraz prowadzenia kursów. Wolontariuszki wypełniały formularze rejestracyjne zobowiązując się do przesyłania do centrum badawczego zapisu każdego cyklu. Jeżeli któraś z nich nie dopełniła później tego obowiązku, kontaktowano się z nią poprzez osobistego instruktora, a gdy uczestniczka nadal nie nadsyłała informacji, zaliczano ją do kategorii rezygnujących z udziału w badaniu.
Jako cykle ciążowe uznawano te, w których wyższa temperatura utrzymywała się dłużej niż 18 dni, po czym kobiety przechodziły test kliniczny. Poczęcia niezamierzone określano na podstawie wstępnych deklaracji uczestniczek badania; również po zakończeniu każdego cyklu pytano kobiety, czy planują zajście w ciążę w cyklu następnym i zapisywano odpowiedź na karcie obserwacji dokumentującej zakończony cykl. Jeżeli kobieta zapomniała udzielić odpowiedzi, a w następnym cyklu nastąpiło poczęcie, klasyfikowano je jako niezamierzone.
Wyniki
W badaniu wzięto pod uwagę całą badaną próbę 900 kobiet i 17 638 cykli. Następnie dokonano podziału na dwie podgrupy:
1) 322 kobiety stosujące wyłącznie MOT
2) 509 kobiet łączących MOT z okazjonalnym stosowaniem środków barierowych w okresie płodności („grupa mieszana” – środki barierowe użyto w 53 % cykli w tej grupie).
Wskaźniki nieplanowanych poczęć były analizowane osobno dla każdej z grup, zaś cykle 69 kobiet, które nie dostarczyły informacji o zachowaniach seksualnych, wyłączono z analizy.
Średni wskaźnik nieplanowanych poczęć dla całej badanej próby wyniósł 1,79 na 100 kobiet w ciągu 13 cykli (czyli około roku) stosowania metody.
Jeśli spojrzymy na ten sam wskaźnik wyznaczany osobno w każdej z grup, to wyniki przedstawiają się następująco:
– 1,62 nieplanowanych poczęć na sto kobiet w ciągu 13 cykli stosowania w grupie „tylko MOT”,
– 2,02 nieplanowanych poczęć na sto kobiet w ciągu 13 cykli stosowania w „grupie mieszanej”.
Tzw. skuteczność metody (czyli mierzona w grupie par stosujących MOT ściśle, z zachowaniem wstrzemięźliwości w okresie płodnym) wyniosła 0,4 dla 100 kobiet w ciągu 13 cykli (czyli 1 poczęcie na 3250 cykli).
Podsumowując wyniki swych badań, niemieccy uczeni wskazują na takie ich zalety jak duża próba badawcza, stosunkowo niski wskaźnik wycofujących się z udziału, dokumentacja wszystkich zachowań seksualnych oraz klasyfikacja niezamierzonych ciąż w stosunku do intencji formułowanych przed poczęciem; ważny jest także fakt, że badanie ukazuje realia europejskie. Jako atut badania jego autorzy uważają również wyliczenie osobnych wskaźników niezamierzonych poczęć w zależności od form aktywności seksualnej.